02. postit

Αθανασέλη Δανάη, Βασιλείου Ίρις, Ευθυμίου Μαριάνθη

 

Σαν τοίχος που ξεφλουδίζει, η όψη του κτιρίου αποτελείται από εξώφυλλα που φαινομενικά ξεκολλάνε από το περίγραμμα των παραθύρων για να προσφέρουν σκίαση στους εσωτερικούς χώρους. Φλούδες από υαλόνημα της θάλασσας τίθενται σε μια σταδιακή κίνηση κάμψης, μέσω πτυσσόμενων εμβόλων, στα πλαίσια μιας αυτοματοποιημένης διαδικασίας μετρήσης της ηλιακής ακτινοβολιας. Την στήριξη των ημιδιάφανων αυτών πανέλων απο υαλόνημα αναλαμβάνει ένας ορθοκανονικός μεταλλικός σκελετός, που βιδώνει πάνω σε δομικά στοιχεία της κατασκευής. Το δυναμικό αυτό σύστημα, αναπτύσσεται σε έναν επαναλαμβανόμενο κάναβο σε όλο το μήκος της όψης του κτιρίου. Το συγκεκριμένο σύστημα σκίασης δύναται να προσαρμοστεί σε διαφορετικές όψεις, κυρίως νότια προσανατολισμένες, προσφέροντας ηλιακή κάλυψη σε όρους βιοκλιματικής αντίληψης.