Λεπτοκαρίδη Χρύσα, Μαραγκοπούλου Κωνσταντίνα, Ντόβας Αντώνης
Ένας πίνακας του Mondrian δεν αποτελείται από μπλε, κόκκινα, κίτρινα και λευκά ορθογώνια. Όπως φαίνεται από τους ημιτελείς πίνακές του, βασίζεται σε γραμμές. Ο Mondrian ήθελε να πετύχει το άπειρο και το σχήμα τον περιόριζε. Μία ευθεία γραμμή μπορεί να φτάσει το άπειρο, όπως και το κενό μεταξύ δύο παράλληλων γραμμών. Χρησιμοποιούμε το γνωστό πίνακα του Piet Mondrian «Σύνθεση σε Κίτρινο, Μπλε και Κόκκινο». Η βαρύτητα που έδινε ο ίδιος ο καλλιτέχνης στις γραμμές είναι το έναυσμα για να δημιουργήσουμε ένα τρισδιάστατο χώρο, όπου οι γραμμές είναι οι δρόμοι και τα ορθογώνια όγκοι. Περιηγούμαστε στο χώρο, όπως σε μία πόλη, και ο ήχος μας οδηγεί στον κόκκινο και τον κίτρινο όγκο. Στον κίτρινο χώρο μπορούμε να περιεργαστούμε το έργο του καλλιτέχνη από την πρώτη περίοδο της ζωής του που εντασσόταν στο Νατουραλισμό και τον Ιμπρεσσιονισμό. Στον κόκκινο χώρο βλέπουμε τα έργα που τον έκαναν διάσημο και εντάσσονται στο ρεύμα του Νέο-πλαστικισμού.
Keywords: , abstract, simulation, explorative, educational, platform